بررسی اثر مصرف درمنه کوهی بر رگرسیون پلاک های آترواسکلروتیک در خرگوش

مقدمه: آترواسکلروز که اساساً در سرخرگ های بزرگ و متوسط اتفاق می افتد، یکی از عوامل اصلی در ایجاد بیماری های قلبی - عروقی است. امروزه رگرسیون تغییرات بافتی آترواسکلروتیک به سمت سطح نرمال از اهداف کلینیکی مهم می باشد. هدف: با توجه به افزایش روزافزون گرایش به سمت استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماری ها، در این مطالعه اثر درمنه کوهی بر رگرسیون آترواسکلروز ایجاد شده در خرگوش های آترواسکلروزه بررسی شد. روش بررسی: به این منظور 20 خرگوش نر به صورت تصادفی در 4 گروه آزمایشی قرار گرفتند و به مدت 3 ماه طبق روش زیر تحت تیمار قرار گرفتند. 1) رژیم معمولی برای 3 ماه، 2، 3 و 4) غذای پرکلسترول برای 2 ماه. گروه دوم بعد از اتمام این دوره کشته شدند و گروه سوم و چهارم برای یک دوره اضافه یک ماهه به ترتیب تحت رژیم معمولی و رژیم معمولی + درمنه کوهی (mg /kg 100) قرار گرفتند. غلظت فاکتورهای بیوشیمیایی (کلسترول تام و ldl- کلسترول، hdl- کلسترول و تری گلیسرید) در ابتدا، پایان ماه دوم و سوم مطالعه اندازه گیری شدند. در پایان دوره خرگوش ها کشته و آئورت آن ها برای تعیین شدت ضایعات برداشته شد. نتایج: رژیم معمولی در دوره رگرسیون پروفیل لیپیدی سرم را بهبود می بخشد ولی نه تنها سبب کاهش ضایعات آترواسکلروتیکی نمی شود بلکه سبب افزایش میزان ضایعات در این گروه می شود در مقابل عصاره درمنه کوهی سبب کاهش شدت ضایعات آترواسکلروتیکی در دیواره آئورت می شود. نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهند که کنترل رژیم غذایی بدون استفاده از روش های معالجه ای دیگر نمی تواند مانع پیشرفت آترواسکلروز شود. استفاده از درمنه کوهی همراه با کنترل رژیم غذایی نه تنها مانع پیشرفت ضایعات آترواسکلروتیکی بلکه سبب رگرسیون پلاک های آترواسکلروتیک نیز می شود.